Sunday, December 28, 2014

Geluk monitor

Gelukmonitor
Over een paar dagen is het kerstmis. Dat kan niemand zijn ontgaan, tenzij je in een hutje op de hei zou zitten zonder moderne communicatiemiddelen.
Tussen de programma’s op televisie klinken de bekende reclamedeuntjes en het is weer een sport om het mooiste en meest besproken filmpje te maken. Welke supermarkt zal het gaan winnen?
En dan de veranderingen die er aan komen op het gebied van de zorg. Als ik daar een bekend deuntje van hoor krijg ik de neiging om gauw te zappen naar een andere zender. Ik maak me wel een beetje zorg om mijn zorg want het is me al lang duidelijk dat de lasten zwaarder zullen gaan drukken op mensen met het kleinste budget die over het algemeen vaker gebruik maken van de zorg.
En dan de sfeer van de filmpjes! Je moet wel blij zijn, geluk uitstralen, samen zijn, goed in de kleren zitten en vooral exquise producten naar binnen snaaien. Ja, snaaien, want het aanbod is zo groot. Daar kun je niet in kiezen! Tot zo ver het gezwam wat bedrijven en de media ons wil doen geloven.
Ik geloof er niets van!
Zeg ik dat nu wel met de juiste intentie en zit er toch niet een slachtoffertje met frustratie deze woorden te typen? Dat vereist wel enig gewetensonderzoek.
Ik heb zojuist  twee kersenbonbons uit hun rooddoorschijnende papiertjes gehaald en gesnoven aan de heerlijke pure chocoladelucht. De alcohol verwarmt inmiddels mijn keel en ik voel me een stukje gelukkiger als daarvoor. Maar dat geluk is wetenschappelijk aangetoond en zal niet eeuwig duren.
Hoe zit het nu met mijn geluk, vlak voor kerstmis en denkend aan het kind in de kribbe, gewikkeld in doeken? Hoe zou ik scoren in de gelukmonitor?
Ik houd me al enige tijd bezig met hoe zinvol te leven. Geluk hoort tot de essentie van het leven. Daar ben ik inmiddels wel van overtuigd.
Maar hangt mijn geluk af van mijn omstandigheden; mentaal, economisch, spiritueel?
Waar vind ik het geluk? En niet zomaar een momentje, duurzaam geluk, misschien met wat piekjes en dalletjes, maar toch steeds aanwezig. Hoe vind ik dat? Hoe doe ik dat?
Geluk en tevredenheid horen bij elkaar. Dat is niet zo moeilijk. En geluk en aanvaarding? Die hebben toch ook een sterke relatie met elkaar!
En wat zegt Jezus mij? Niet alleen als een schattig kindje bij wie al koningen op bezoek kwamen. Maar de Jezus als volwassen man, een wijze man. Voor zijn tijd deed hij krasse uitspraken die nu nog steeds actueel zijn en mensen inspireren. Volgens mij wist hij het wel.
En weet ik het ook? Waar zit mijn geluk?
Ik weet in ieder geval dat alles altijd verandert, ook geluksgevoel. Je kunt het niet vasthouden of meenemen naar de volgende dag.
En waar ontstaat dat geluk? Ik voel het diep van binnen. Het is niet iets dat van buiten komt. Het zit in mij. Ik geloof dat het een stukje is van de menselijke aard, een deel van mijn essentie.
Toch is er een sterke verbinding met dingen die buiten mij gebeuren. Daarom word ik zo geraakt door die reclames. Door mijn zintuigen, zoals het zien en horen en de smaak, komen er prikkels binnen die als gevolg het geluksgevoel hebben. Maar toch ontstaat het geluk van binnenuit. Ik hoef me er alleen maar voor open te stellen. Ik ben dus zelf verantwoordelijk voor mijn geluk. Dat voelt als een hele klus, maar toch denk ik dat het waar is. Hoe ik mijn leven beschouw en ervaar is mijn eigen unieke ervaring. Niemand anders heeft dezelfde ervaring en verantwoordelijkheid. Dat is bepaald geen luchtige gedachte.
Ik denk aan kindje Jezus. Er bestaat geen kerststal met een sacherijnig of huilend kindje. Die kleine Jezus kijkt altijd lachend en gelukkig de wereld in. Misschien was het fris in de stal of was het stro een beetje pikkerig of had hij darmkrampjes, maar toch hij bleef gelukkig.
Er is een mooi gezegde: ‘Als je alles weg doet wat je hebt, blijft over wat je bent’.
Dat impliceert wat ik ook beschreven heb.
Ik ben gelukkig, met wat ik heb en met wat ik niet heb. En ik ben die ik ben. Het is goed zo.
Het kerstkind kan komen.

Karin van Vlerken (2014)